Na ruim drie weken te hebben gereisd had ik de zaterdag voor Kerst het vliegtuig genomen vanuit Cairns naar Melbourne, om kerst met de familie Nothnagel te vieren. De fam Nothnagel zijn vrienden van 10 jaar geleden toen we in Australie woonden en wonen een paar straten van ons oude huis af. Ik was heel excited om de hele familie weer te zien. Josh was weliswaar niet thuis en Tim lag al in bed, maar Sam, Mark en Marijke waren me aan het opwachten met een kop thee. Een warm ontvangst dus. Het was heerlijk om weer een eigen kamer te hebben, een schone badkamer en goed eten. Er was eigenlijk niet zoveel veranderd in die 10 jaar, het huis was nog hetzelfde, de school was nog hetzelfde en zelfs mijn klaslokaal was nog precies hetzelfde!! Alleen de kids, jeetje ik herkende ze niet meer. Sam was van een 6 jarige kleuter ineens omgetoverd naar een 17 jarige teddybeer van 2.03 meter. Een reus! wel een hele lieve overigens, heb met hem de afgelopen weken veel tijd gespendeerd. Hij heeft me Melbourne city laten zien, waar ik trouwens nul van herkende, zijn samen gaan hardlopen en workouts gedaan, in het Golfje Timmy op en neer gaan brengen naar basketballes en naar de Aus open geweest. Het autorijden was nog niet zo makkelijk. Erg wennen om na 4,5 maand weer achter het stuur te zitten, dan ook nog eens aan de linkerkant rijden, met je linkerhand schakelen en eerst rechts kijken.

Ik ben nu alweer 5 weken geleden bij de Nothnagels gestrand, en heb veel gesport (de familie is sportaholic, gelukkig maar, want ik begon dicht te groeien..), ben meerdere keren naar centre geweest. Onder andere een keer om Nicole en Lisa, twee meisjes uit Byron te meeten en mee te eten. Ik heb verschillende activiteiten met de family gedaan; 1000 steps, de hoogste berg van melbourne bewonderd, rondom het huis gechilld en eindeloos gezocht naar een baantje. Kerst heb ik in melbourne gevierd. Het was heel fijn om in een familie te zijn in plaats van met vreemden van mn hostel, maar toch was het anders. In plaats van grote kerstdiners en kaasjes voor de open haard, zaten wij in de zon met een biertje. Leuk maar toch anders, en op zulke momenten besefte ik toch wel dat het wel heel lekker is met je eigen vertrouwde familie. Ze werden dus erg gemist.

Nieuwjaar heb ik in Sorrento gevierd, een plaatsje aan de kust 1,5 uur van Melbourne. Josh had me meegenomen naar George, een vriend van hem. Op oudejaarsdag heerlijk op het water gedobberd en de avond doorgebracht met Georges familie bij twee verschillende families, die ik beiden niet kenden. Wederom raar om niet bij je eigen familie en vrienden te zijn op zulke momenten, maar toch een leuke avond gehad. Het was wel grappig want omdat ik hier 10 uur voor loop kreeg ik leuke foto's doorgestuurd van het stappen in valkenswaard terwijl ik aan mijn nieuwjaarslunch zat. En in plaats van dat ik om 6 uur mn bed in zou rollen wat ik in NL zou hebben gedaan, lag ik al om kwart voor 2 's nachts in bed, en stond ik de volgende morgen op zonder enige vorm van een kater...

Tijdens mijn periode dat ik bij de nothies woonde, ben ik nog een kort weekje naar Sydney gegaan om Jonno en Christian, twee vrienden uit Byron, op te zoeken. Zij huurden een kamer in Coogee, dus ik mocht bij hun slapen wat mij weer kosten voor een hostel scheelde. Ze hadden een klein kamertje met een 2persoonsbed en een matrasje op de grond, waarin een ontzettende mannenlucht hing. Een heerlijke mix van zweetvoeten, sportkleren, bierscheten en mannendeo. Maar ik was allang blij dat ik een slaapplek had. De tweede avond hadden we een kleine Byron-Reunion. We verzamelden bij Timo, een NLse jongen die in mijn Cambridge klas zat. Hij woonde in Bondi in een studentenhuis, en daar kwamen ook Adam en Ando uit Byron met een vriend. Overdag ben ik meerdere keren naar het centrum gegaan om de toeristische dingetjes te bekijken. Opera house (ook een keer in de avond, erg mooi), Sydney Harbour, Harbour bridge, China Town, Botanic Gardens enz. De tuinen waren erg mooi. Zo dicht in het centrum en toch zo stil, met prachtige bloemen, watertjes en de mooiste views over de opera house en harbour bridge. Verder hebben we een aantal keer op Bondi beach gelegen, Coogee beach, en de Coogee-Bondi-Walk gedaan langs de zee. Ook hier weer ontzettend mooie views en gave 'wilde' zwembaden. Het waren zes heerlijke dagen met goed gezelschap, veel kaartspelletjes en vooral veel lol.

Met deze twee jongens, Christian & Jonno ben ik ook naar de Australian Open in Melbourne gegaan. Ik had Sam ook meegenomen. Het was een once-in-your-lifetime-opportunity dus dachten dat we dit niet mochten missen. Na Li, Federer, Nadal en nog wat anderen zien trainen en de match tussen Dimitrov vs Batista August gekeken.

En dan als laatste ben ik afgelopen week naar Mallacoota geweest. Een dorpje aan zee, 6 uur rijden van Melbourne af, waar de Nothies elke zomer op vakantie gegaan. En ook dit jaar hadden ze weer een huisje gehuurd en ik mocht mee. Jeeej! Het was heerlijk. De boot was mee, Sam en Tim mee, en zwemspullen mee. Elke ochtend was het eerst hardlopen met Marijke, vervolgens ontbijten, klaarmaken en naar het strand. Dan kwamen we terug om te lunchen en om de boot op te halen en gingen we door naar de meren. We hadden 2 banden om achter de boot te hangen, om vervolgens proberen in de band te blijven terwijl mark met high speed ons eruit probeerde te sleuren. Hier en daar een blauwe plek, maar dat was het zeker waard. Ook hebben ze me geleerd te waterskien. Hoe een hopeloos geval ik ook had verwacht te zijn, bleek niet het geval. Op een paar gruwelijk grappige vallen recht op mn gezicht na, heb ik behoorlijk wat op de ski's gestaan.

We zijn vanmiddag teruggekomen en de jongens mogen morgen weer fijn naar school. Ik ga morgen mijn tas herpakken en de laatste dingetjes regelen want zaterdag vertrek ik naar Mansfield, om de hele maand februari op een ranch te gaan werken. Ben heel benieuwd hoe het zal worden en kijk er heel erg naar uit, vooral omdat het mijn allereerste reden was naar Australie te komen en ik de hoop eigenlijk al had opgegeven nog een baantje op een paardenfarm te vinden. Het zal een maand zonder wifi worden, met veel werken en paardrijden op het platteland en hopelijk een leuke ervaring!

Ik laat weten hoe het is geweest en kijk er naar uit iedereen eind maart weer in Nederland te zien!!