Hallohallo,

Het is de afgelopen dagen voor het eerst niet zo mooi weer geweest, dus neem ik even de tijd om weer een verhaaltje te schrijven. Het heeft de afgelopen dagen enorm veel geregend, af en toe flinke onweer zelfs. Maar ik mag niet klagen, want dit is een van de eerste langere regenperiodes sinds ik hier ben. En ja, dat is alweer 8 weken. Wat vliegt de tijd!! Ik heb het zo erg naar mijn zin gehad, en nog steeds. Ik zit nog steeds heel veel in het huis van mijn vrienden, Mackay, kleine 10 minuten fietsen van mijn huis. Ik heb inmiddels mijn eigen slaapplek, de bank, en ben benoemd tot huishond. Dus ook bij etentjes die als \'huisvergadering\' dienen mag ik aanwezig zijn, tot mijn groot geluk! Ja, het is heerlijk in hun huisje, elke dag samen koken, samen afwassen en samen thee drinken. An en ik maken regelmatig cakes voor de jongens, en voor mij.... Daar zijn we maar mee gestopt, ik ben niet van plan als een tonnetje terug te komen naar Nederland. Nee ik ben juist op de gezonde tour. Ik ben weer veel aan het rennen, vaak \'s ochtends van 7 tot 8, voor ik naar school ga.

Ook heb ik ongeveer 2 weken een grandioos gave strandrit gemaakt met Ana. Het was een vrijdagmiddag, school was om 3 uur afgelopen en om 5 over 3 werden we voor school opgehaald door een busje wat ons naar de \'paardenplek\' zou brengen. Die paardenplek was een half uurtje rijden, pal naast het strand in Bangalow, een dorpje verderop. We kwamen aan, kregen een paardje toegewezen en een cap, en hop het paardje op. Ik had een lief bruin paard, Laty, zag er weliswaar een beetje mager uit maar deed het goed. Wat was het gaaf! Ik had al zeker 6 weken niet meer gereden, dus het voelde heerlijk om weer even te rijden. Helemaal op een wit strand, geen mens te zien, eindeloos veel golven en een stralende zon. We waren met z\'n zessen. Een jong stel, 2 guides en An en ik. Eerst een stukje over het strand en door de zee, en daarna kwam het echte werk. We hadden de zadels eraf gehaald, schoenen uitgedaan en de rug weer op. Nu mochten we gaan HorseSurfen, zo noemden ze het. Zo ver mogelijk de zee in op je paard, en elke keer als er een golf kwam moest je je paard draaien, zodat de golf niet in het gezicht brak. Vervolgens weer verder de zee in, tot er een grote golf aan kwam, die je met paard en al naar de zee sleurde. Heel gaaf!

Verder heb ik afgelopen weken geen grote trips gemaakt. Wel wat kleine hier in de buurt. Anne-Lotte en ik zijn een zondag naar Nimbin gegaan, een klein dorpje hier in de buurt. Het Amsterdam van Australie. Maar dan heeeeel wat kleiner. Het dorp bestond uit precies 1 straat, maar in die straat werd wel door meer dan 20 verschillende mensen gevraagd of je coekies (wietkoekjes) of wiet wilde kopen. Alles was in het thema van wiet, overal vlaggen, posters en etalages vol met wietgerelateerde artikelen. Bijzonder om te zien, maar we waren er snel uitgekeken. Volgende halte was Bungalow Market, leuk klein dorpje niet ver van Byron vandaan, met leuke stendjes en kraampjes. We hadden een uur of twee de tijd om wat rond te wandelen. En jaaa, laatste kwartier kwamen we een Latino man tegen, met extreem mooie ogen, die we al eens eerder in Byron hadden gezien. Hij was weer aan het zingen, djembe aan het spelen en ondertussen af en toe wat gitaar. Zo mooi, An en ik waren voor de tweede keer verliefd. Na onze laatste mogelijke minuten naar hem te hebben gekeken ging de bus naar ons volgende halte, de Minyon Falls. Een waterval van 120 meter, waar geen water in zat vanwege de droogte. Er werd altijd gezegd dat deze waterval 100 m hoog was, maar een aantal jaar geleden kwamen ze erachter dat het 120 was, omdat een man wilde gaan upseilen, en had een 100m lange touw bij zich. Hij heeft een aantal uur 20 meter boven de grond gebungelt omdat zijn touw te kort was en 20 m miste. Onze laatste stop was bij de dam, weer stukje verder. Het water in deze lake was het drink water voor heel byron en omstreek. We hadden een korte wandelroute gemaakt en eindigden met een BBQ boven op de berg. Typical Australian, wat hambo\'s en worsten op de electrische bbq-platen die je hier overal vindt. Na een leuke dag, voldaan en moe reden we weer met de bus terug naar Byron.

Verder heb ik afgelopen weken nog 2 schoolfeesten gehad. Eentje gewoon op school, de andere, afgelopen vrijdag, was anders dan normaal. School had twee grote bussen geregeld en reden ons naar een local pub in een dorp in de buurt. Heel leuk voor de verandering. Michael, de baas, en Max gingen weer zingen, wat studenten speelden instrumenten, eentje ging beatboxen en zelfs An en ik hebben met nog wat andere meisjes gezongen. Geluid was rampzalig, maar performence meesterlijk, haha. Buiten het feesten om heb ik ook nog wat gestudeerd, vooral op dagen dat de golven slecht waren. Ook heb ik afgelopen donderdag een Mock Exam gehad, alle onderdelen werden getest; lezen, luisteren, spreken, use of english en schrijven, precies zoals het op het echte examen ook zal gaan. Voor deze test was ik ruim geslaagd, dus ik was weer helemaal happy. Toch nog een bewijs dat ik hier wat leer. Ik merk ook wel, ik spreek elke dag van 9 tot 3 sowieso engels, en als ik in Mackays ben ook nog veel, dus mijn engels is al flink improved.

School is ook nog steeds leuk, Frank neemt ons regelmatig mee op excursies. Vrijdag hadden we weer een trip naar wat watervallen, enkelen hadden an en ik al gezien, maar nu ook naar de MianMian Falls. Op deze trip hebben we ook onze eerste wilde koala in omstreek van Byron gezien.

Als laatste zijn we ook nog naar de Melbourne Cup gaan kijken in Beach Hotel, kroeg hier in Byron. Melbourne Cup is Australisch grootste Horse Race Event. En er gaat gigantisch veel geld in om. Mensen waren zogenaamd deftig gekleed, in ieder geval voor australsiche begrippen. Wat oude omaatjes met hoeden vol bloemen en jurken. De race zelf duurde nog geen twee minuten, maar toch een leuke middag geweest.

Verden heb ik nog met school een plan opgesteld voor mijn trip naar Cairns, na mijn examen. Ik heb 29 november mijn Cambridge examen, en 3 december vertrek ik naar Brisbane om vanuit daar in 3 weken met de bus naar Cairns te reizen. Ondertussen ga ik langs Noosa, Whit Sundays, Green Island, en nog heel wat meer. Na 3 weken reizen, ga ik naar Melbourne en dan zal ik net voor kerst bij familie Nothnagel zijn, na 11 jaar, om kerst met hun te vieren.

Maar eerst ga ik de komende drie weken nog volop genieten van het surfen, mijn nieuwgemaakte vrienden en van gekkigheid in Byron!

CHEERS!!